Saamhorigheid, eendracht, gezelligheid én
er ook altijd voor elkaar zijn : ‘one big family’
Familietraditie
In de wereld van de pasars in Nederland was – en is er – geen plaats voor ‘kommer en kwel’, zo werd door de jaren heen echt duidelijk. Er moest keihard gewerkt worden en brood op de plank komen, net als vroeger in Indonesië. Met ijzeren hand en heel veel discipline werd dit bij de ‘pasar kindjes’ die in de ‘60’er/70’er jaren van de vorige eeuw geboren werden met de paplepel ingegoten. Kinderen van organisatoren en standhouders wisten dan dus ook niet anders of beter dan dat het voor hun ouders en familie gewoon hun ‘dagelijkse werk’ en broodwinning was. Kortom tijdens het hele pasar seizoen hadden zij dus dan ook (vrijwel) nooit een weekend vrij, alleen maar in de zomervakantie en in de wintermaanden.
Kracht van de pasar
Door de jaren heen ontstond er een heel bijzondere onderlinge band op alle pasars in heel Nederland en werd er een saamhorige ‘club’ geformeerd van organisatoren, standhouders en vooral ook artiesten die overal op de pasars optraden en die allemaal ook regelmatig privé bij elkaar over de vloer en op visite kwamen, zoals met verjaardagen, bruiloftsfeetsen, kerstmis of Oud & Nieuw. Ook gingen velen van hen in de zomervakanties altijd samen op vakantie … en ja hoor, bijna allemaal collectief naar de Spaanse zonniges costa’s. Iedereen hoorde er bij, niemand werd uitgesloten van de pasar familie en er werd niet gediscrimineerd, waardoor ook vrijwel nooit onenigheden onderling ontstonden. De hele pasar wereld straalde eenheid uit naar de buitenwereld toe en samen waren zij ‘one big family’.
Aantrekkingskracht
De pasars waren – en zijn nog steeds – altijd heel erg gezellig. Ook wel Ramé Ramé, zo werd er door iedereen volmondig geroepen wanneer men weer eens op stap ging om een pasar te bezoeken. Vooral lekker makan², genieten van live optredens van artiesten, dansgroep en bands en natuurlijk uiteraard ook gezellig ‘ngobrol’ met vrienden, familie en bekenden en jalan² langs de gezellige kraampjes om te bayar² …
Wikipedia betekenis pasar
Vreemd genoeg werd overal – naar Nederlandse begrippen en benaming – geroepen dat men naar een ‘Pasar Malam’ ging. Niets is minder waar want in het echt is het nl. in werkelijkheid in Indonesië (nog steeds) een avondmarkt en de pasar events in Nederland zijn voornamelijk juist overdag en slechts voor een klein deel ’s avonds. Daarom werd dan ook al gauw automatisch door Wikipedia de ‘sociaal maatschappelijke’ definitie en omschrijving bedacht, dat ‘een Pasar Malam een Indonesische markt is als ontmoetingsplaats voor al hetgeen met Indonesië en de Indonesische en/of Indische cultuur te maken heeft’. Niet geheel compleet natuurlijk, want hier horen uiteraard ook de Molukse cultuur & gemeenschap bij en dat is op de pasars zeker ook heel duidelijk te merken aan zowel het aanbod van de standhouders, het eten als de artiesten die optreden.
Hedendaags en steeds commerciëler
Jammer genoeg stak in de loop der jaren de commercie steeds maar meer de kop op en zagen de organisatoren zich helaas genoodzaakt om het sociaal maatschappelijke karakter van ondergeschikt belang te moeten gaan zien. Op die manier werd het voortbestaan van het organiseren van de pasars niet in gevaar gebracht – want het kost natuurlijk wel een hoop geld – en er moet wel door iedereen net als vroeger een goed belegde boterham mee verdiend kunnen worden. Gelukkig heeft dit de echte ‘pasar gedachte’ nooit geschaad en is iedereen zich er van bewust dat het in de 21e eeuw jammer genoeg niet anders meer kan.
Pasar gedachte
Het in stand en in ere houden van de traditie van de pasars moet voor altijd en eeuwig voort blijven bestaan, echter uiteraard kan dit uitsluitend indien de oorsprong en herkomst hiervan daadwerkelijk de basis blijven. Vooral erg belangrijk daarbij is, dat om het even welke standhouder en/of organisator die een pasar organiseert – hoe simpel, klein of eenvoudig maar ook – altijd gerespecteerd wordt en men hem/haar in zijn/haar waarde laat. Deze traditionele ‘pasar gedachte’ van oudsher waarbij de sfeer en gezelligheid voorop staan, alsmede ook het er altijd voor – en mét – elkaar zijn als ‘one big family’ in eendracht en saamhorigheid, kan en mag nooit vergeten worden. Deze moet nl. aangeboren of ‘met de paplepel ingegoten’ worden en door iedereen ook echt in het hart meegedragen worden. Dat geldt met name vooral voor de huidige ‘next generation’ van zowel de standhouders die heden ten dage nog op de pasars staan als ook organisatoren die nu in de 21e eeuw pasars organiseren. Alleen dan kan deze voor altijd blijven voortbestaan, dus beste mensen hierbij het verzoek :